W miniony weekend na torze Guia w Makau odbyła się jubileuszowa 70. edycja słynnego wyścigu Formuły 3 znanego pod nazwą Grand Prix Makau F3. Odbywające się w tej dawnej kolonii portugalskiej, a obecnie znajdujące się pod kontrolą Chin, zawody wyścigowe uchodzą za nieformalne mistrzostwa świata Formuły 3.
Dotychczas rozegrano już 38. edycji tych zawodów dla kategorii Formuły 3, ostatnie odbyły się przed czterema laty, dokładnie w roku 2019. W okresie pandemii koronawirusa nie organizowano w Makau żadnych międzynarodowych wyścigów, z uwagi na znaczące obostrzenia restrykcyjne obowiązujące przyjezdnych, w tym także kierowców zagranicznych. Przez ten czas po torze Guia ścigali się tylko kierowcy z chińskiej edycji Formuły 4.
W 1983 roku zainagurowano w Makau rywalizację dla konstrukcji zgodnych z regulaminem Formuły 3. W tej kategorii w przeszłości zwycięzcami zostawali m.in. tacy legendarni kierowcy, jak chociażby znani później z występów w Formuły 1, Formuły E, IndyCar Series czy ChampCar World Series: Ayrton Senna, Maurício Gugelmin, Michael Schumacher, David Coulthard, Ralf Schumacher, Takuma Satō, Lucas di Grassi, António Félix da Costa. W ostatnich latach wygrywali tam i to dwukrotnie tacy kierowcy jak: Edoardo Mortara (2009 i 2010), António Félix da Costa (2012 i 2016), Felix Rosenqvist (2014 i 2015), Daniel Ticktum (2017 i 2018). Ostatnim triumfatorem tych presitżowych zawodów Formuły 3 był Richard Verschoor w sezonie 2019.
Do rywalizacji w tegorocznej edycji Grand Prix Makau F3, która odbywała się w dniach 16-19 listopada, przystąpiło dziewięć zespołów wyścigowych, które wystawiły łącznie 26 zawodników. W gronie tych zespołów znalazły się wyłącznie ekipy startujące w tegorocznych mistrzostwach Formuły 3, jedynie nowy zespół PHM Racing zrezygnował z udziału w występie w Azji z uwagi na wysokie koszty związane z transportem. Każda z ekip wystawiła dwa lub trzy auta i były to znane wszystkim bolidy Dallara F3 2019.
Wśród kierowców w gronie uczestników pojawili się startujący w tym roku w mistrzostwach Formuły 2: Richard Verschoor, Roman Staněk, Isack Hadjar, Zane Maloney, Dennis Hauger. Poza tą piątką na liście startowej znaleźli się dwaj kierowcy, którzy w ostatnich latach ścigali się w Formule 2, tzn. Dan Tickum i Marcus Armstrong. Ten pierwszy mając 24 lata był najstarszym w stawce zawodnikiem i to był już jego piąty występ w tym legendarnym wyścigu Formuły 3 (wcześniej ścigał się tu w latach 2016-2019 jako junior). Natomiast Armstrong przystępował do Grand Prix Makau F3 po raz trzeci i mając zaledwie 23 lata był drugim najstarszym w stawce kierowcą. Największe szanse na zwycięstwo dawano ekipie Carlin, którą reprezentowali Tickum i Maloney. Wśród kandydatów do zwycięstwa przewijało się też nazwisko ostatniego zwycięzcy, czyli Verschoora oraz mającego za sobą dość udany sezon w Formule 2 Haugera.
Harmonogram zawodów wyglądał następująco (czas wg UTC+08:00):
- 16 listopada (czwartek):
- godz. 9:00 - 9:40 - pierwsza sesja treningowa
- godz. 15:15 - 15:55 - pierwsza sesja kwalifikacyjna
- 17 listopada (piątek):
- godz. 9:30 - 10:10 - druga sesja treningowa
- godz. 15:05 - 15:45 - druga sesja kwalifikacyjna
- 18 listopada (sobota):
- godz. 15:50 - - 16:50 - wyścig kwalifikacyjny na dystansie 10 okrążeń
- 19 listopada (niedziela):
- godz. 15:30 - 16:30 - wyścig główny na dysnatsie 15 okrążeń (FIA F3 World Cup)
Czwartkowe sesji odbywały się w sprzyjających suchych warunkach. W czasie pierwszego treningu najszybszy okazał się Gabriele Minì reprezentujący zespół Prema uzyskując czas 2:06.871. Sesja kwalifikacyjna również padła jego łupem, młody Włoch uzyskał czas 2:05.521. Drugi czas w kwalifikacjach uzyskał 21-letni Luke Browning z rezultatem 2:06.018. Anglik z zespołu Hitech zajął także drugie miejsce w pierwszesj sesji treningowej.
W piątek warunki na torze Guia były zbliżone do czwartkowych, jednakże było nieco chłodniej. Podczas drugiej sesji treningowej najszybszy był Paul Aron z zespołu Prema z czasem 2:06.327, a Browning ponownie zajął drugą lokatę. Zwycięzcą drugiej sesji kwalifikacyjnej okazał się Browning z czasem 2:05.435, a drugi był Minì. Niemal wszyscy kierowcy poprawili w tej sesji czas względem piątkowych kwalifikacji. Jedynie czwórka zawodników nie zdołała tego dokonać, a w tym gronie znalazł się m.in. Hauger. Po zsumowaniu najlepszych rezultatów z obu sesji kwalifikacyjnych okazało się, że na pierwszym polu w sobotniego wyścigu będzie Browning, a tuz obok niego znajdzie się Minì.
Sobotni wyścig na dystansie 20 okrążeń przesądzał o ustawieniu na starcie do niedzielnego wyścigu noszącego oficjalnie nazwę FIA F3 World Cup i rozgrywanego na dystansie 15 okrążeń. Triumfatorem sobotniej rywalizacji został Browning, ale wygrana nie przyszła mu łatwo. Tuż po starcie atakowal go zaciekle Minì, ale bezskutecznie. Na drugim okrążeniu Browning miał już kilka sekund przewagi nad Włochem, ale rywalizacja została zawieszona na skutek kolizji innych rywali, do jakiej doszło na jednym z nawrotów. Uliczny tor został zablokowany przez dwa bolidy i sędziowie ogłosili neutralizację. Pojawiły się żółte flagi i VSC, a stawka kierowców została zacieśniona.
Po wznowieniu ścigania na koniec czwartego okrążenia na pierwszą lokatę próbował ponownie przebić się Minì, ale znowu bezskutecznie. Browning był też naciskany przez jadącego na trzecim miejscu Alexandra Dunne'a, czyli swojego zespołowego partnera z Hitech. Dunne, dla którego występ w Makau to pierwsza okazja do jazdy bolidem Formuły 3 przebił się na drugą lokatę i utrzymał to miejsce aż do mety. Otatecznie jako pierwszy linię mety przekroczył Browning, drugi był debiutant Dunne, a trzeci Minì. Z grona kierowców z obecnej stawki Formuły 2 najlepiej spisał się Hauger finiszując na czwartym miejscu.
Do niedzielnego wyścigu kierowcy przystępowali według ustawienia zgodnego z finiszem sobotniej rywalizacji, czyli z pole position przystępował Browning. Anglik pewnie wystartował, choć atakował go zarówno Dunne, jak i Minì. Irlandczyk już na pierwszym okrążeniu uderzył autem w bandę okalającą tor i ściganie zawieszono, pojawił się VSC, a na drugie miejsce awansował Minì. Rywalizację wznowiono, ale po chwili jeden z kierowców ponownie rozbił auto i po raz drugi nastąpiła neutralizacji i VSC. W tym momencie stawka plasowała się następująco: Browning, Minì, Aron, Hauger. Kierowca z Estonii najpierw dał się wyprzedzić na czwartym okrążeniu Haugerowi, a później rozbił swoją Dallarę na okrążeniu numer 7. Po raz trzeci na całym torze wywieszono żółte flagi i pojawił się VSC, auto estońskiego kierowcy stanęło w płomieniach. Na pewien czas całkowicie przerwano jazdę i wywieszono czerwoną flagę. Po wznowieniu zawodów na ósmym okrążeniu w czołowej trójce nie było już przetasowań i w takiej właśnie kolejności przekroczyli kierowcy linię mety: Browning, Minì, Hauger.
Z pięciu tegorocznych kierowców Formuły 2 najlepiej wypadł Hauger, który poprzednio rywalizował Dallarą F3 2019 w roku 2021, gdy wywalczył tytuł mistrza Formuły 3. Verschoor startował do wyścigu głównego z pozycji dwunastej i przebił się na szóstą lokatę. Siódmy był Hadjar, który startował z dziewiątego miejsca. Maloney zajął ósmą lokatę, a startował z pozycji dziesiątej. Najsłabiej wypadł Staněk finiszując na dwunastej pozycji, a startował z pola dziewiętnastego. Za kierowcą z Czech wyścig ukończył Ticktum, który startował z przedostatniego dwudziestego piątego pola, a wyścigu w sobotę nie ukończył. Słabo w obu wyścigach spisał się Armstrong, a z dobrej strony pokazał się Martí, który wkrótce ma rzekomo dołączyć do stawki Formuły 2 na sezon 2024.
Luke Browning triumfując jako debiutant w Makau w nieoficjalnych mistrzostwach świata Formuły 3 dołączył do nielicznego grona młodych wiekowo zawodników. W XXI wieku dokonali tego.: Verschoor (2019), Keisuke Kunimoto (2008), Alexandre Prémat (2004), Nicolas Lapierre (2003).
Relację ze wszystkich tegorocznych sesji i wyścigów można obejrzeć na oficjalnej stronie organizatora pod adresem www.macau.grandprix.gov.mo.
