Dwunasta runda tegorocznej rywalizacji w Formule 2 odbywała się w dniach 1-3 września na słynnym torze Monza we Włoszech i stanowiła przedostatnią w tym cyklu mistrzowskim. Liderem klasyfikacji kierowców po dotychczasowych zmaganiach był Théo Pourchaire - podopieczny Sauber Academy i ubiegłoroczny wicemistrz.
Na liście zgłoszeń uczestników nie było żadnych zmian względem poprzedniej rundy. Trzeci weekend wyścigowy w Formule 2 zaliczał Josh Mason w zespole PHM Racing, gdzie zastąpił wcześniej kierowcę ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.
Przed rozpoczęciem zmagań na torze odbyła się wyjątkowa uroczystość z udziałem promotorów serii, dziennikarzy i fotoreporterów, ponieważ dokonano oficjalnej prezentacji bolidu nowej generacji Dallara F2 2024, ktory ma być stosowany w mistrzostwach Formuły 2 w kolejnych latach.
W trakcie piątkowej sesji treningowej najszybszy był Victor Martins, a w kwalifikacjach bezkonkurencyjny okazał się jego zespołowy partner Théo Pourchaire i to on wywalczył pole position do wyścigu głównego. To dopiero jego trzecie pole position w Formule 2, pierwsze od marcowej rundy w Bahrajnie.
Ralph Boschung startował z pierwszego pola do sobotniego sprintu, ale tuż po starcie popełnił błąd i musiał przeciskać się przez szykanę, a w tym czasie rywale oddalali się błyskawicznie. O prowadzenie walczyli startujący z drugiego pola Richard Verschoor oraz ruszający z trzeciej pozycji Frederik Vesti. Po krótkiej walce prowadzenie objął Vesti i utrzymał je już aż do linii mety. Verschoor podejmował próby ataku, ale okazały się bezskutecznie, a później sam musiał bronić się przed atakami ze strony Martinsa.
Obaj kierowcy ekipy ART Grand Prix stopniowo kolejno wyprzedzali konkurentów przebijając się do ścisłej czołówki. Na dwunastym okrążeniu Martins skutecznie zaatakował wicelidera wyścigu i Verschoor spadł na trzecią pozycję. Chwilę później swój bolid na jednym z zakrętów obrócił Roy Nissany i na tym zakończyła się jego sobotnia przygoda. Po raz drugi nastąpiła neutralizacja wyścigu.
Dużo walki na torze było po wznowieniu rywalizacji na szesnastym okrążeniu. Doszło wówczas do kilku przetasowań w stawce, m.in. na czwartą pozycję przebił się Pourchaire. Martins próbował, ale nie dogonił jednak Vestiego, który zwyciężył w po raz piąty w tym roku. Mistrz Formuły 3 z roku 2022 finiszował jako drugi, za nim linię mety przejechał Verschoor. Pourchaire był czwarty i utrzymał prowadzenie punktowe w klasyfikacji kierowców.
Wyścig główny był niezwykle emocjonujący, ale też przerywany przez wyjazd samochodu sędziowskiego aż pięć razy. Oliver Bearman startujący z drugiego pola stoczył zaciętą walkę z Pourchaire rozpoczynającym rywalizację z pole position. Francuz wygrał start, ale na szykanę Variante della Roggia wjeżdżał już jako drugi mając przed sobą bolid Bearmana.
Vesti przystępował do niedzielnego wyścigu jako wicelider mający tylko 9 punktów straty do Pourchaire. Niestety nie ukończył niedzielnego wyścigu. Tuż po starcie w ferworze walki Roman Staněk wypchnął go z toru i chociaż co prawda nie doszło do kontaktu między ich pojazdami to Vesti ratował się wyjazdem na pobocze, utracił przyczepność, obrócił i uderzył w otaczającą dandę. Tym samym jego marzenia o mistrzowskim tytule Formuły 2 w tym roku znacznie się oddaliły.
Liderem wyścigu przez pierwsze okrążenia był Bearman, drugi jechał Pourchaire, a trzeci Martins. Na ósmym okrążeniu czołówka zjechała do alei serwisowej na obligatoryjną wymianę ogumienia. Prowadzenie objął wówczas Jehan Daruvala, a za nim jechali kolejno Jack Doohan i Ayumu Iwasa. Po drugim restarcie Doohan szybko uporał się z Daruvalą i objął na krótko prowadzenie. Daruvala jednak zaatakował go i odzyskał na moment utraconą pozycję, bo sytuację wykorzystał Iwasa, który przejął rolę lidera.
Na trzynastym okrążeniu samochód sędziowski ponownie musiał wyjechać na tor, kiedy Zane Maloney rozbił swoje auto na prostej start-meta. Bearman odzyskał wówczas prowadzenie, a cała stawka zaliczyła kilka przejazdów przez aleję serwisową. Kiedy służby porządkowe oczyściły tor wznowiono rywalizację. Prowadził nadal Bearman, za nim walkę toczyli Doohan i Pourchaire. Martins został wezwany do boksu przez sędziów, jako że dostrzeżono, iż cały czas ma aktywowany DRS. Mechanicy ART nie zdołali jednak naprawić usterki i kierowca bolidu numer 6 musiał się wycofać.
Po kolejnym wznowieniu rywalizacji na 27 okrążeniu Iwasa wyprzedził Pourchaire i awansował na drugą pozycję. Na ostatnich kilometrach Pourchaire był jeszcze atakowany przez konkuretów jadących z tyłu, ale wybronił się. Ostatecznie pierwszy linię przejechał Bearman, drugi był Iwasa, a trzeci Pourchaire.
Brytyjczycy mieli co świętować w niedzielne przedpołudnie, bo Bearman zwyciężył w Formule 2, a nieco wcześniej w porannym wyścigu Formuły 3 wszystkie trzy miejsca na podium zajęli reprezentanci Wielkiej Brytanii. Była to pierwsza tego typu sytuacja we współczesnych mistrzostwach Formuły 3.
Po wyścigu głównym Formuły 2 sędziowie nałożyli na zespól Prema Racing karę finansową. Spowodowane było to faktem wtargnięcia gościa włoskiej ekipy pod nadjeżdżający bolid jednego z uczestników rywalizacji. Do zdarzenia doszło w alei serwisowej w trakcie wyścigu głównego. Człowiekiem tym był David Bearman - ojciec Oliviera Bearmana. Nikt co prawda nie ucierpiał, ale było to ryzykowne zachowanie, które mogło doprowadzić do nieszczęścia. Prema została zobligowana do uiszczenia kary w wysokości 2 tys. € w trybie natychmiastowym. Dodatkowo nałożono na zespół karę 8 tys. € w zawieszeniu do końca sezonu 2023, gdyby doszło raz jeszcze do podobnej sytuacji. W uzasadnieniu sędziowie stwierdzili, iż David Bearman nie jest co prawda członkiem personelu zespołu Prema, nie powinien przebywać na pit wall, ale był gościem tej stajni wyścigowej i to ona ponosi odpowiedzialność za jego zachowanie
Skróty wyścigów na platformie YouTube:
